انگار از تو فاصله دارم
سالها
انگار می نویسم که بخوانیم
و پیش از آنکه بتوانی
می گریزم!
انگار با خودم که نه
با تو که درونم خانه کرده ای
سر جنگ دارم!
سر که نه
تو بخوان
نفس
روح
.
.
جنگ که نه
خشونت طلب نیستم
نه از روی منطق
از ترس
همیشه از جنگ گریزان بوده ام
سر فرار دارم
سر که نه...
نامه عمل تو چگونه است؟!
درسهایت را خوانده ای؟
به ترسهایت اقرار کرده ای؟
کمی آنسوتر
در دیوارها
حفره هایی برای اقرار هست
و باز هم آنطرف تر
صندلی هایی
آخر اقرارتان اندکی طول خواهد کشید
و خسته می شوید
اصلاً رها کن این حرفهای هیچ و پوچ را
من
درون دلت
خانه کرده ام
... و اگر خانه نداشتی
کمی بعد از انگاره هایت...
نمی دیدمت!
حتماً حداقل، آب باریکی باقی گذاشته ای که این راه همچنان ادامه دارد...
گفته بودی:
این روزها کجایی؟
نمی فهمم چطور شب می شود!!!
نفهمیدن گذشن روز دلایل مختلفی دارد...
تو به کدام دلیل مبتلا هستی؟
این روزها به همه جا مبتلا هستم... به گذشته ای که گذشت، به حالی که هست و آینده ای که پیش روست...
اما بیشترین نفس را در هوایی می کشم که تو از آن استشمام می کنی!
دلها
همه عشقند
وقتی " آدم " آفریده شد
از . . .
دل نداشت
آفرینده ( عشق را گویم ) از
خود
که همان " عشق " بود را
در دل " آدم " نهاد و
خون حیات جاری شد
خاک را منگر
دل را بنگر که
همه از عشق است و تمام
بسم الله الرحمن الرحیم
فالهمها فجورها و تقواها
سلام
عالی بود... مثل گذشته
ممنون که سرزده اید
موفق باشید
/میدانم که گناه کردم !گناه کردیم!اما نمیدانم ،گناه بود؟! اگر بود یا نبود این رسمش نیست/نامردی نکن.دلم تنگته...
فاطمیه که نزدیک می شود بوی کربلا می آید
بوی سیب که می شنوم یاد کوچه های مدینه می افتم
و این روزها بیش از هر زمان دیگری به رباب می اندیشم
بنویسیم رباب
بخوانیم رب آب
خوب شد که محسن علی اصغر را ندید...
خانه ی دلم ، خراب توست ...
غمگینم
که در ویرانه خانه کرده ای .
سلام
بسیار زیبا ...
در توانم نیست تشکر از آثار خوب شما .
پاینده و پیروز باشید