امروز را مباهات خویش دان که روز اشارت ابروی یار است و امتداد سرخ فرات.
روز علی اکبر شدن که نه! روز اَشبه الناس گردیدن به سرو عرش آسای خانه حسین(ع) که نَمی از رشادت و غیرتش، سماع هفت دریا را کفاف می دهد و عشق، خاک پای اوست؛
روز جوان، جوانی که شأن نزول آیه پیروزی است و مهبط لطف پروردگار و فرشته تر از ملائک در زلال لحظه های ناب سُبحه و سجده.
شیواترین تغزل دوست ، گوارای وجودتان ،
روزتان مبارک...
تازه میفهمم بازی های کودکی حکمت داشت
تمرین روزهای نفس گیرزندگی بود
قطعا روزی صدایم را خواهی شنید... روزی که نه
صدا اهمیت دارد نه روز..
این آینده ,کدام بود که بهترین روزهای عمر را
حرامِ دیدارش کردم؟
“ زنده یادحسین پناهی “